یک گیاه آپارتمانی زیبا و خاص با برگ‌های خیره کننده که هر تماشاگری را به سوی خودش جذب می‌کند. سینادنیوم را به راحتی در آپارتمان نگهدارید و از برگ‌های سبز رنگ و رنگدانه‌های قرمز و متمایل به قهوه ای که دارد، لذت ببرید.
سینادنیوم هم مانند گیاه آپارتمانی آدونیوم شرایط نگهداری آسانی دارد و حتی در شرایطی با نور کم نیز از خود مقاومت نشان می‌دهد.
آبیاری: آبیاری باید زمانی انجام بشه که خاک گلدان تقریبا خشک شده باشه.
نور: سینادنیوم به نورخورشید کامل، ولی غیر مستقیم نیازمند است.
خاک: بهترین خاک ترکیبی از خاک باغچه، ماسه درشت یا پرلیت و پیت ماس است، خاک سینادنیوم باید زهکشی بالایی داشته باشه تا ریشه‌های آن دچار پوسیدگی نشه.
کود: جهت تقویت سینادنیوم می‌توانید از کود کامل گیاهان آپارتمانی استفاده کنید.
دما: دمای مناسب برای این گیاه 16 تا 29 درجه سانتی‌گراد است.
تکثیر: تکثیر سینادنیوم از طریق قلمه انجام می‌شه.
کوردیلین با برگ‌های زیبا و مجذوب کننده بسیار بین دوست‌داران گل و گیاه محبوبیت پبدا کرده است. کافیه یکی از اونا بخرید تا تحسین همه رو برانگیزید. کوردیلین هم مانند سانسوریا یک گیاه آپارتمانی سایز بزرگ است.
کوردیلین گیاهی رطوبت دوست است که دارای برگ‌های نیزه ای به رنگ سبز تیره و براق می‌باشد که حاشیه آن قرمز و متمایل به ارغوانی است.
شرایط نگهداری سختی هم ندارد اگر آن را رعایت کنید میتونید به مدت طولانی از آن لذت ببرید.
آبیاری: کوردیلین به آبیاری بیش از حد حساس است و برگ‌های آن زرد و ریشه‌های دچار پوسیدگی می‌شود. توجه کنید که خاک گیاه بین دو آبیاری خشک شود.
نور: تابش مستقیم آفتاب موجب آسیب‌دیدگی برگ‌های گیاه می‌شود، واریته‌های سبز رنگ نیاز به محیط سایه و سایر واریته‌های جهت حفظ رنگ نیاز به نور بیشتری دارند.
خاک: بهترین خاک برای گیاه آپارتمانی کوردیلین پیت ماس یا کمپوست می‌باشد.
کود: در فصل رشد هر دو هفته یک‌بار از کود کامل گیاهان آپارتمانی به منظور تقویت گیاه استفاده نمایید.
تکثیر: تکثیر این گیاه به راحتی امکان پذیر نمی‌باشد، کوردیلین از طریق تقسیم ساقه‌های زیر زمینی و قلمه ساقه تکثیر می‌شود.
به جرئت می‌تونم بگم که یکی از شگفت‌انگیزترین گیاهان زیپلین است. با دیدن این گیاه محصور آن خواهید شد.
این گیاه داری گل‌های سفیدی است که در لابلای برگ‌ها ظاهر می‌شوند و علت نامگذاری این گیاه به موسی در گهواره، قرار گرفتن گل‌های سفید رنگ در میان پوشش خاص برگ‌هاست که به صورت گهواره‌ای این گل‌ها را در آغوش گرفته و زیبایی خاصی به منزل و یا محیط کار شما می‌دهد.
زیپلین دارای برگ‌های پهن و نیمه گوشتی و سبز رنگ که پشت آن‌ها به رنگ ارغوانی است. و مانند پپرومیا سایه دوست می‌باشد.
آبیاری: در فصل تابستان نسبت به فصل زمستان به آبیاری کمتری نیاز دارد، بهترین زمان برای آبیاری زمانی است که خاک گیاه خشک شده باشد و باید به این نکته توجه کرد که این گیاه به آبیاری زیاد حساس است و باعث پوسیدگی و ابتلا گیاه به بیماری‌های قارچی می‌شود.
خاک: کمپوست یا خاک لیمونی با پیت ماس بهترین خاک برای رشد این گیاه می‌باشد.
نور: این گیاه به شرایط نور کامل تا نیمه سایه نیازمند است و نور کامل غیر مستقیم باعث خوشرنگ تر شدن برگ‌های گیاه می‌شود.
کوددهی: می‌توانید هر دو هفته یک‌بار از کود کامل گیاهان آپارتمانی استفاده نمایید.
بومی مناطق ماداگاسکار است ولی نباید با نخل ماداگاسکار اشتباه گرفته شود. دارای گل‌هایی در رنگ‌های صورتی درخشان، قرمز، سفید و زرد است با بدنه‌ی تیغ‌دار. در تمام طول سال گل می‌دهد ولی اغلب در زمستان، در زمانی که نور کامل دریافت کند، گلدهی انجام می‌دهد.
این گیاه نیمه گوشتی است که در قسمت زیرین چوبی شده است که خار دارد. این گیاه هم مانند بنفشه آفریقایی یکی از گیاهان آپارتمانی محبوب است.
شرایط نگهداری مرجان مینیاتوری:
آبیاری: این گیاه آبیاری کم تا متوسط را می‌پسندند، بدین منظور در هر بار آبیاری از آب ولرم استفاده نمایید و تا حدی گیاه را آب دهید که ریشه ی گیاه سیراب شود و آب از قسمت زیر گلدان خارج شود. در بین فواصل آبیاری توجه نمایید سطح خاک خشک شود، سپس آبیاری مرحله ی بعد را انجام دهید. در فصل پاییز و زمستان گیاه به آبیاری کمتری نیاز دارد. به هیچ وجه آب را بر روی برگ‌ها نریزید.
نور: مرجان مینیاتوری به نور کامل و زیاد خورشید نیازمند است. کمبود نور موجب زرد شدن گل‌ها می‌شود.
خاک: مخلوطی از ماسه شسته، خاک برگ و خاک باغچه بهترین خاک برای این گیاه مناسب است.
کود: می‌توانید هر دو هفته یک‌بار از کود مخصوص کاکتوس استفاده نمایید.
تکثیر: تکثیر مرجان مینیاتوری کمی مشکل انجام می‌شود، ولی بهترین روش تکثیر آن قلمه ساقه می‌باشد. ولی باید مراقب خارهای روی بدنه و شیره‌ی سمی آن باشید.